Μαρίνα Τσβετάεβα – [”Γιατί είχες τότε νιάτα και ψυχή…”]

 Γιατί είχες τότε νιάτα και ψυχή,

γιατί δε μ’ άφησες να μείνω μοναχή

στης καταφρόνιας τα πέτρινα στενά

δε θα σ’ αφήσω να χαθείς στο πουθενά.

Γιατί τα χέρια σου μου δώσαν λευτεριά,

γιατί στο σπίτι μου κουβάλησες βαριά

κλωνιά και φύλλα με τ’ Απρίλη τον ανθό

δεν θα σ’ αφήσω εγώ να γίνεις παρελθόν.

Γιατί τα πρώτα μου γκριζόλευκα μαλλιά

τα ‘δες σαν γιος, μ’ ένα καμάρι δυνατό,

γιατί τα δέχτηκες με παιδικήν ανεμελιά,

μες στις καρδιές αγέραστο θα σε κρατώ.

7-8 Ιανουαρίου 1935

Mετάφραση: Αλέξης Πάρνης

Ρωσικός Παρνασσός: Ανθολογία ρωσικής ποίησης, 2016

Αναδημοσίευση από:https://kanoniki.wordpress.com/2021/04/24/%ce%bf-%ce%b1%ce%bb%ce%ad%ce%be%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%ac%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%83%ce%b2/?fbclid=IwAR2QSDVwWm4El1kMflhD55UZoQptLloHe2nUTMEt6atoI_Sd3KRhzCETxWM