Ευριπίδης Κλεόπας, Αμμόχωστος

 ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ

(τριάντα τρία χρόνια μετά)

στην Αναστασία Σπανού

Ήρθα πάλι πίσω στην πόλη
του Ευαγόρα
έκανα σπονδή στους θεούς μας
στη Σαλαμίνα
ήρθα πίσω στην πόλη μας
( η τραγική ειρωνεία θέλησε, εκεί να μάθω τη φυγή σου
πως δεν θα ξαναδείς τα βενετσιάνικά της τείχη
και τα στενά δρομάκια)

προσκύνησα τον Άγιο Νικόλαο
των Λουζινιάν
τον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων
γονατιστός, εγώ ο άθεος

βύθισα ξανά τα πέλματά μου
στη χρυσή αμμουδιά της
εκεί που παίζαμε παιδιά
βαφτίστηκα ξανά στα κύματά της
(ένα κοχύλι έμεινε εκεί, για πάντα
να σε θυμίζει, κι άλλο ένα σου ʽφερα εγώ
να τʼ αποθέσω δίπλα σου, στην Κέρκυρα)

πήρα πίσω την πόλη σου, Μαρκαντώνιε
μόνος μου, πήρα την πόλη σου πίσω
γιατί εμένα δεν με αφορά να μπω
με κανέναν κωλοστρατό, μπλε ή κόκκινο
πήρα την πόλη πίσω
Μάρκο Αντώνιε Βραγανδίνε
κυματίζοντας απʼ το Ιόνιο
ως την ακραία Καρπασία
του Σολωμού το στίχο:
…κι εφώναζα ώ θεϊκιά κι όλη αίματα πατρίδα!

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΟΥ

Το ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν
στην αυλή του σπιτιού μου, στην Αμμόχωστο
μιλάνε τη γλώσσα του Ναζίμ Χικμέτ
δεν μʼ ενοχλεί καθόλου.

Αυτό που μʼ ενοχλεί είναι ότι οι πατριδοκάπηλοι
που θεωρούν ενδοτικότητα
αν πιεις μια μπύρα στην απέναντι πλευρά
κι αυτοί που κάποτε μας πρόδωσαν
είναι, πολύ συχνά, οι ίδιοι.

ΡΙΖΟΚΑΡΠΑΣΟ

Στη Νίκη Μαραγκού

Κι ο Τούρκος που τον έφεραν
από τη χώρα που ανατέλλει ο ήλιος
συγνώμη, λέει που μένω στο σπίτι σας,
συγνώμη, αυτοί με φέρανε
από τη χώρα μου, που ανατέλλει ο ήλιος.

Και η παλιά Τουρκοκύπρια γειτόνισσα
-που έμενε τώρα στο σπίτι της Αντρούλας-
έλα Αντρούλα μου, φώναξε
έλα Αντρούλα να μείνεις σπίτιν σου
και ε να φύωμεν εμείς,
έλα κόρη μου…

και μόνον ο Άγγλος
ο κλεπταποδόχος, φωνάζει
στην διπρόσωπη γλώσσα του:
get out, of my house..

Πηγή:http://www.poiein.gr/2010/06/29/aonedhssaco-eeaudhao-aiiuuooio/