Όταν την πόρτα μου χτυπήσεις κάποια μέρα
μετανιωμένη θα κατέβω τα σκαλιά
να θυμηθούμε λίγο λίγο τα παλιά
που γίναν στάχτη και καπνός μες στον αγέρα.
να θυμηθούμε λίγο λίγο τα παλιά
που γίναν στάχτη και καπνός μες στον αγέρα.
Είσουν (Ήσουν) μια βρύση τ' ουρανού κι ήμουν μια στάλα
πικρή μου αγάπη στον απάνω μαχαλά
μέρα και νύχτα κάναμ' όνειρα πολλά
μέρα και νύχτα κάναμ' όνειρα μεγάλα
μέρα και νύχτα κάναμ' όνειρα τρελά
μέρα και νύχτα κάναμ' όνειρα μεγάλα.
Όλα χαθήκαν κι η ζωή μας πήγε στράφι
μας βρήκαν μπόρες μες στου κόσμου την ψευτιά
ποιος ξέρει η μοίρα στα κρυφά της τα χαρτιά
τι άλλη απόφαση για μας τους δυο να γράφει.
Μάνος Χατζιδάκις-Ήσουν μια βρύση τ' ουρανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου