Συμβαίνει έστω κι αργά:
O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός.
Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους
αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα μαξιλάρια σου
εκλύοντας δέσμες ζεστού αέρα.
Έστω κι αργά τα κόκαλα του σώματος λάμπουν
και η σκόνη του αύριο γίνεται αναπνοή.
Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη
Πηγή: http://www.vakxikon.gr/content/view/2220/11532/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου