Πατρίδα βουρκωμένη από κισσό,
βουνά που σου γυρνούν την πλάτη.
Να πεις πως ξενιτεύεσαι,
να ρίξεις πέτρα.
βρίσκει το ίδιο σου κεφάλι.
Γρηγόρη, Πέτρο, Νικηφόρε,
δημοδιδάσκαλοι της Θεσπρωτίας,
οι μαθηταί σας διαρκώς μειούνται,
τα δημητριακά μας λιγοστεύουν,
θα πούμε το ψωμί π-σ-ω-μ-ά-κ-ι.
Ακάθιστος δείπνος (1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου