Σηκώθηκα το βράδυ και πήγα στο βάθος του χωλ. Πάνω απ’ την πόρτα με μεγάλα γράμματα έλεγε, ″Αυτή είναι η επόμενη ζωή. Παρακαλώ περάστε.″ Άνοιξα την πόρτα. Μες στο δωμάτιο ένας γενειοφόρος άντρας με ανοιχτόχρωμο πράσινο κουστούμι στράφηκε σε μένα και είπε, ″Καλύτερα να ετοιμάζεσαι, παίρνουμε τον μεγάλο δρόμο.″ ″Τώρα θα ξυπνήσω,″ σκέφτηκα, αλλά έκανα λάθος. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας πάνω από χρυσαφένια τούνδρα και κομματάκια πάγου. Ύστερα δεν υπήρχε τίποτα για μίλια τριγύρω, και ό,τι μπορούσα ν’ ακούσω ήταν η καρδιά μου να χτυπάει και να χτυπάει τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα πέθαινα ξανά από την αρχή.
Μετάφραση: Κώστας Λιννός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου