στον Μωρίς Μπλανσάρ
Προτού να ξανασμίξουνε με τους νομάδες
Τους κίονες του πετρελαίου παν κι ανάβουνε οι γόητες
Κι εκδραματίζουν έτσι όλες τις σοδειές.
Από αύριο αρχίζουν και οι εργασίες οι ποιητικές
Αφού θα έχει και του εθελούσιου θανάτου προηγηθεί
ο κύκλος
Η βασιλεία του ζόφου εβύθισε τον λόγο, έχωσε
τον αδάμαντα βαθιά στο ορυχείο.
Μανάδες συνεπαρμένες από τους μαικήνες
της έσχατης πνοής
Μητέρες έκδοτες στην υπερβολή
Που όλο σκάβετε και κοιλώνετε τη συμπαγή καρδιά
Από πάνω σας θα περάσει αόριστο το ρίγος που παράγουν
οι φτέρες, οι μυροβόλοι μηροί,
Θα σας κερδίσουν,
Θα δοθείτε στην κλίνη.
Μόνες στα παράθυρα των ποταμών
Οι μεγάλες διάφωτες όψεις
Ονειρεύονται πως τίποτα δεν φθείρεται, δεν είναι του χαμού
Μέσα στο δικό τους τοπίο το σαρκοβόρο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου