Ειρήνη Γιαννάκη - Επισκέπτης

Τη μέρα που ‘ρθε ο θάνατος στο σπίτι

είχαμε σφαλιστές τις γρίλιες

τα παράθυρα σφιχτά μανταλωμένα,

μα κύριος αυτός

πονηριές δεν καταδέχτηκε,

χτύπησε το κουδούνι

σαν καθυστερημένος μουσαφίρης·

ήξερε πως τουλάχιστον ένας από μας

θα τον καλοδεχτεί.

Και το σκοτάδι έχωνε το σπίτι

έφραζε τα περάσματα

ούτε μία χαραμάδα, ούτε μία δίοδος,

ήταν το προμάντεμα∙

το άλλο ήταν τα γέλια

μα τι γέλια ήταν αυτά

το πρωί της ίδιας μέρας∙

μας κόψαν την ανάσα

λυθήκαμε.

Τη μέρα που ‘ρθε ο θάνατος στο σπίτι

πόσο γελάσαμε.

Δόξα Έβρου, Κάπα Εκδοτική, 2024

Απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη