Η πόκα είναι δίκαιο παιχνίδι
το άτακτο παιδί μπλοφάρει
υποδύεται τον βασιλιά
βαρέθηκε να το αγαπούν για την αδυναμία του και
αποφάσισε να τον φοβούνται
Φυλλάρει αργά, τραβάει μια ρουφηξιά
Αν θέλετε να αποκαλύψετε τη γύμνια μου, πληρώστε επιτέλους
σε αυτή την υπόγεια λέσχη που ο τολμών συνήθως χάνει
η απορία θα σας στοιχίσει κάποια καταραμένα δευτερόλεπτα
αλλιώς θα μείνετε με την απορία
Γιατί τρέμει το χέρι σας;
Είπα τα ρέστα μου και σας προκαλώ
όλα τα σκήπτρα μου εμένα η τσιγγουνιά σας
Εκ γενετής το ήξερα ότι ο παίζων χάνει και τι μ' αυτό;
Τώρα προσκυνήστε στο θάρρος μου
ο άσος της απελπισίας είναι το τελευταίο μου χαρτί
Η υποψία του βασιλικού μου φλος σας παγώνει
κι εγώ παίρνω την ατυχία στα χέρια μου
Παριστάνω άρα υπάρχω
κοπιάστε στον κίνδυνο νοικοκυραίοι μου
η αλητεία είναι η μισή μου αρχοντιά
η άλλη μισή είναι η πίστη μου ότι
απόψε θα βγείτε από δω ταπεινωμένοι
κι ας έχω μόνο δυο οχτάρια
Άλλο ήθελα να γράψω, εκδόσεις ΚΨΜ, 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου