Δεν το περίμενες ότι κάπου μένεις
χωρίς να γνωρίζεις την πόλιν
χωρίς να θυμάσαι;
Δεν το γνωρίζεις ότι η πόλις ημύνετο
επί αιώνας.
Δεν το περίμενες ότι ήσουνα πριν τους αιώνας;
και αν κακοί πολιτικοί γκρεμίσουν την πόλιν
αν ο Δήμαρχος ξεχαστεί:
και η Δημαρχίνα σε βυζάξει
αν τη λεν Ελένη ή Γεωργίτσα
αν η μαμή ήτο η Αλεξάνδρα
ή η Ξανθή
ή έστω η Ελισάβετ
δεν έχεις τίποτα νιτερέσια με την πόλιν.
Δεν το περίμενες ότι στην κούπολα Πέτρο
ίπταντο χιλιάδες μωρά
και έστηναν την απόχη μήπως συλλάβουν κανένα
ότι στο κανάλι Βενέτσια όπου εξηράνθη προσφάτως
θα ποζάριζε ο ʼι Νικόλας;
Ω! Βαβυλώνα έμεινες πάλιν με την γαϊδουροκεφαλήν
τας υπογείους στοάς σου
έμεινες θρηνούσα διά τον αναζητητήν του Τερεσιέν
ή του Κολοσσαίου;
Η πόλις είχεν οργάνωσιν
απαριθμούσα αιώνας βυζαντινούς ή πυρ υγρόν
η πόλις είχεν καλυφθεί και πέτρα πέτρα έπεφτεν το τείχος.
Πόσες φορές πολιορκήθη.
Τι Δημήτριος
τι Αναστάσιος
τι Φεφές και Πιερακέας και άλλοι.
Τι Τουρκία εις την Μητρόπολιν
και Στραβοκέφαλος και Παγώνας.
Ο Τουμπές ημύνετο, ο Τουμπές σου
μεγαλωμένην Θεοτόκον άρχουσα.
Ο Τουμπές έβγαζεν το κλικλί του
και ουρούσεν επί των μαρμαρίνων πλακών σου.
Τι ήθελες το σταυροπάζαρον
τας κλίμακας
και παζαρόβρυσας και τα σφαγεία;
Ο Τουμπές εμεγαλύνθη σφόδρα.
Ποιά λύκαινα τον έθρεψεν τον Ρωμύλον
Ποιά γέφυρα ετοίμαζεν δι' εσέ.
Η πόλις τον ηγνόει.
Η πόλις ασθμαίνουσα ερρίπτοντο από την είσοδον του χαμέρι.
Ποίαν πόλιν ζητάς εις Βαβυλώνα.
Ποίαν λαλιάν;
Έλα λοιπόν υπόδειξέ μου τον νέον Τουμπέ
να εγκαταστήσω Ελένην
έστω Χρυσάφω
ή Ντεμίριον
έστω την Σαφουκένα.
Διατί εδειλίασας; Θέλεις και συ Χριστιανός να σου πάρει
την κεφαλήν επί των τειχών.
Θέλεις και συ μονήν αφού γνωρίζεις να πολιορκείς
γνωρίζεις να κρύβεις να μεγεθύνεις την Θεοτόκον.
Πολιτικά νέα θα αποκρυβούν
από ποίον;
Από τον κατοικούντα εις Τουμπέν από αιώνων;
Εις τον επί πτερύγων ανέμων στήνοντα γην
εις τον αέρινον ηλεκτρικόν σου σιδηρόδρομον
της σεβασμίας πόλεώς σου.
Εδαπανήθην σφόδρα.
Επάλαισα με αράχνας τράγους και ιχθείς
διά να τελειώσω το έργον μου δι' εσένα.
Έλα λοιπόν Νέα Πολιτικά να λάβεις.
Ω! νέα πόλις.
Ω! νέε Τουμπέ.
Πόθεν αντλείς
ή αναπνέεις
ίπτασαι ή μας έφυγες
για να θρηνούμεν;
Υπερασπίσου την γην σου
όπλισε τον λαόν σου
εξαπόλυσεν τους σκύλους σου.
Χτύπα και θέριεψε πάλιν.
Όρθιος όρθιος να περπατάς
και άμυνες στήσε
θα χάσεις πάλιν τον φίλον σου
και τα ερέβη.
Ω! νέα πόλις ελευθέρωσον
τον λακεδαίμονά σου
να μπουν να ζουν να τραγουδάνε.
Ω! νέα πόλις μη θρηνείς
επί των τοίχων
και μη σειστείς
απ' την αναπνοή του.
Κάποτε, σύντομα, θα ορίσω.
Κάποτε, σύντομα έρπον
Δράκων θα συγκλονίσω.
Ω! πόλις νέα Πόλη θα χτίσω.
Μιχάλης Κατσαρός, Νέα Πολιτικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου