Χρόνια πολλά τριγύριζα
μονάχος κάθε βράδυ
και τώρα που σε γνώρισα
είμαι σωστό ρημάδι
Χρόνια διψούσα γι άνθρωπο
και λαχταρούσα χάδι
μα τώρα πια συνήθισα
μ΄αρέσει το σκοτάδι
Η μοναξιά με χάλασε
κι είναι η καρδιά μου άδεια
πως να μην νιώθω άβολα
στα τρυφερά σου χάδια;
Από το Αιώνιο Παράπονο (τραγούδια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου