Νίκος Καρύδης-[Θα ξαναβρεθούμε καπότε]

 Θα ξαναβρεθούμε κάποτε

πρωινό ξανθό καλοκαίρι

πικραμένη θάλασσα του Γενάρη

κάποτε

όταν δαμάσουμε αυτόν τον άνεμο

που μας κυνηγά και τον κυνηγάμε

που μας φέρνει πάνω απ' τα

ασπρισμένα σπίτια των νησιών

και κάτω απ' τους ίσκιους των νεκροταφείων

που μας παγώνει τα χέρια

και μας καίει τα μαλλιά

όταν νικήσουμε αυτόν τον άνεμο

θα ξαναβρεθούμε.

[...]

Χαθήκαμε

και δεν έχει πια καράβια δεν έχει καΐκια

δεν έχει βάρκες

κι οι βαρκάρηδες έχουνε πεθάνει

πριν από χιλιάδες χρόνια.

Όλες οι θάλασσες είναι μεγάλες

όλα τα βουνά είναι ψηλά

πού θα γείρουμε να κοιμηθούμε

πού θα σταθούμε για να κλάψουμε;

Όμως

εσύ και γω

θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.

Νίκος Καρύδης, Τα ποιήματα: 1944 - 1984, εκδόσεις Ίκαρος.