Χώμα πάνω στο χώμα
Την εποχή εκείνη
Ήταν το μόνο που είχε σημασία
Τα νύχια μας καθάριζαν οστά
Υπολείμματα
Διπλωμένοι θάφτηκαν κάποιοι
Πιστοί μέχρι τέλους στην συγκατάνευση
Άλλοι ευθυτενείς αφέθηκαν στη σήψη
Και εμείς καλοκαίρια ολόκληρα
Γυρεύαμε κάποιον ευτυχισμένο νεκρό
Μαρία Κουλούρη
Ρολόγια και άλλοι χτύποι, Μελάνι, 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου