Καθώς χαράζουνε το δέντρο της μαστίχας
με ξυραφάκι ή με μαχαίρι κοφτερό
και κέντημα το λεν
κι εκείνο βγάζει δάκρυ που ευωδάει
και το μαζεύουν κόμπο κόμπο-
όμοια
με ξυραφάκι και μαχαίρι κοφτερό
χαράχτηκε απ` τα χρόνια η ζωή μου
κι απ` του κορμιού τις ρωγμές ανάβλυσαν
σταλιά σταλιά οι λιγοστοί μου στίχοι.
Ανέστης Ευαγγέλου, Τα ποιήματα [1956-1993], εκδόσεις Καπάνι, Θεσσαλονίκη 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου