Σε σώματα έρμα που κάποτε αγαπήθηκαν
στων σπιτιών τους γδαρμένους τοίχους
στη βρύση που στάζει ρημαγμένη
στα παπούτσια τα λιωμένα και τρύπια
στους δρόμους των άστεγων κι άσιτων
στων τεφροδόχων τα σπασμένα στόμια
και στ’ άδεια των πουλιών κλουβιά
στον πόνο το βαθύ κι άκρατο
στης περόνης το μοιραίο τράβηγμα
ανάμεσα απ’ την κλείδα και το στέρνο
στις κακοφορμισμένες επάνω πληγές
εκεί που θεός δεν υπάρχει
η ποίηση βρίσκεται
Βίκυ Δερμάνη
Αντλήθηκε από το προφίλ της ποιήτριας στο Fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου