Γιώργος Θέμελης -Μεσουράνιο φεγγάρι

Σ’ αναζητώ, σ’ αγγίζω, σ’ αφουγκράζομαι,

Το είναι σου αφουγκράζομαι τη σιωπή σου.

Περνώ μέσα στη νύχτα σου την πορφυρή.

Την πολύφωτη νύχτα σου, σα θάλασσα,

Θάλασσα κλειστή μες στις ακτές σου.

Θάλασσα διάφανη, βαθιά.

Όπου πλανιέται σιωπηλά το μεσονύχτιο φως,

Το μεσουράνιο κυρτό φεγγάρι σου, το φεγγερό μυστήριο.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Γ. Θέμελης, Ποιήματα II (1970)