Cesare Pavese-Είσαι η ζωή και ο θάνατος.

Ήρθες Μάρτιο στην γυμνή γη - το ρίγος σου διαρκεί.

Αίμα της ανοίξεως - ανεμώνη ή σύννεφο -

το βήμα σου ελαφρύ έχει βιάσει τη γη.

Ξαναρχινά η οδύνη.

Το βήμα σου ανάλαφρο. ξανάνοιξε την οδύνη.

Ήταν κρύα η γη κάτω από φτωχό ουρανό,

ήταν ακίνητη και κλειστή σε ναρκωμένο όνειρο,

σαν κάποιος που πλέον δεν υποφέρει.

Ακόμη κι ο πάγος ήταν γλυκός

μέσα στην βαθιά καρδιά.

Ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο

η ελπίδα σιωπούσε.

Τώρα έχει μιά φωνή κι ένα αίμα

κάθε πράγμα που ζει.

Τώρα η γη κι ο ουρανός

είναι ένα δυνατό ρίγος,

τα λυγίζει η ελπίδα,

τα ανατρέπει το πρωϊνό, τα πλημμυρίζει το βήμα σου,

η εωθινή σου ανάσα.

Αίμα της ανοίξεως, όλη η γη τρέμει

από τρόμο αρχαίο.

Έχεις ξανανοίξει την οδύνη.

Είσαι η γη και ο θάνατος.

Πάνω στην γυμνή γη

πέρασες ανάλαφρη σαν χελιδόνι ή σύννεφο

και ο χείμαρρος της καρδιάς

ξαναρχίζει και εισβάλει

και καθρεφτίζεται στον ουρανό

και καθρεφτίζει τα πράγματα -

και τα πράγματα, στον ουρανό και την καρδιά,

υποφέρουν και συστρέφονται

περιμένοντάς σε.

Είναι το πρωϊνό, είναι η αυγή,

αίμα της ανοίξεως,

έχεις βιάσει τη γη.

Η ελπίδα λυγίζει

και σε προσμένει, σε καλεί.

Είσαι η ζωή και ο θάνατος.

Το βήμα σου είναι ανάλαφρο.

 Cesare Pavese (1908-27 Αυγούστου 1950)

Μετάφραση:Γιάννης Φαρμακίδης