Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Αργύρης Χιόνης, “Το ωραίο καλοκαίρι”


Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι

ήταν ωραίο αλλά και επικίνδυνο

Μια κάτασπρη τουρίστρια τα ‘φτιαξε με τον ήλιο

κοιμήθηκε μαζί του μέρες μήνες

σκούρυνε, αφομοιώθηκε απ’ το τοπίο

τώρα οι δικοί της την αναζητούν μέσω του Ερυθρού Σταυρού

Ένας παππούς που έκανε αμμόλουτρα

ξεχάστηκε θαμμένος μες την άμμο

όταν τον θυμηθήκανε μετά από μέρες

σηκώσαν το καπέλο του, δεν ήταν από κάτω

Ένα παιδί δαρμένο έγινε αχινός

αν τους βαστάει τώρα ας με ξαναδείρουν, είπε

πήρανε ο μπαμπάς κι η μαμά μαχαίρι και πιρούνι

και χωρίς να τρυπηθούν, του φάγαν την καρδιά

Βαθιά, ένα καράβι έμενε ακίνητο

ακίνητο ένα καλοκαίρι

φυσούσαν άνεμοι, φουσκώναν τα πανιά

δεν έλεγε να φύγει, τι περίμενε, τι περίμενε

κανείς δεν ξέρει

Ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι

ήταν ωραίο αλλά και επικίνδυνο

κανείς δεν ξέρει

ήταν ωραίο αυτό το καλοκαίρι

κανείς δεν ξέρει


Αργύρης Χιόνης, Λεκτικά τοπία, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1983

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου