Ένα πρωί με νησιά και με μαρμάρινα λιοντάρια,
ο τόπος τούτος που ματώνει και σε πονάει,
με τα κίτρινα αγκάθια ως κάτω στο τελωνείο,
με διεσταλμένα ρουθούνια, μ' ένα λουλούδι στα δόντια,
κι οι πέτρες πίσω του κυλούν προς τη θάλασσα, εκεί
που κολυμπούν ολόγυμνοι οι ωραίοι λιποτάχτες
κοιτάζοντας πέρα, μπροστά τους, μες στ' άσπρο νερό,
την κόκκινη γραμμή απ' το χτυπημένο δελφίνι.
Ο τοίχος μέσα στον καθρέφτη, 1974.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου