Το μυαλό μου έτρεχε πάνω στον ίσκιο του
πιο ζεστό κι από πηγάδι
Δεν είναι βράχος φτέρη ιδρώτας άστρου
που να μη μου 'γινε μούστος ονείρου
Κι ήτανε έντεκα
Ήτανε έντεκα σκορπιοί που με ειρωνεύονταν
ότι χωρίς κεντρί βγήκα αντίκρυ στο γέλιο σου
Δίψαε για αίμα η αρένα
Έφυγες σβησμένη.
Πηγή: Έκτωρ Κακναβάτος, Κιβώτιο ταχυτήτων, Κείμενα, 1987.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου