Ο χρόνος
τούτο τ' ανεπαίσθητο κύλισμα τ' ανελέητο
όλα τα συνθλίβει και τ' αφανίζει
στον αλόγιστο δρόμο του
με τις ανάριθμες πέτρες, χωρίς τέρμα.
Οι μνήμες...
σ' αυτές τις καμένες βραγιές φυτρώνει μόνο
ο σπόρος της λήθης.
Μακάριοι όσοι αφήνουν πίσω
τα σημάδια ενός βίου που δαπανήθηκε μ' ευπρέπεια.
Ο χρόνος και η μνήμη πάνω από την ύπαρξη
οροθετούν μια σύμβαση αιώνιας ταυτότητας.
Sabino D'Acunto (1916-2004)
Απόδοση: Γιώργος Ν. Κάρτερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου