Το απόγευμα είναι όμορφο και κομματιασμένο
Ακομμάτιαστο μόνο είναι το βήμα του στρατηγού
Που θέλει σώνει και καλά να τον καταλάβουν οι άνθρωποι
Απ' το λατομείο και το ψυχοσάββατο
Το βράδυ στο σπίτι
Η γυναίκα τινάζει τη σκόνη απ' τα ρούχα του
Του βγάζει μια μια τις πρόκες απ' το σώμα
Τον φωνάζει Μανωλάκη
Και κοιμούνται ήσυχα
Μετά τα δέντρα τραγουδούν
«Το σπουργίτι που ελικοδρομεί
Και η τσεκουριά μας».
Δημήτρης Παπαδίτσας, Εντός Παρενθέσεως, 1945 - 1949.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου