Αυτά δεν τα λέγω εγώ μοναχός, τα λέγει όλο το κοινό
και οι εφημερίδες. Κι όσα σημειώνω
τα σημειώνω γιατί δεν υποφέρνω να βλέπω
το άδικο να πνίγει το δίκιον.
Ο στρατηγός Μακρυγιάννης
Ανάμεσα σε τόσο μαύρα δευτερόλεπτα
που σπρώχνονται στα ρολόγια μέρα νύχτα
τυλίγοντας με μιαν άκαρπη θύελλα
την πολυφίλητη θωριά της Κύπρος
η κωφάλαλη βία ξαναδείχνει τα ερεβώδη σκυλόδοντα
κουρελιάζοντας αφάνταστα το αίμα
κυριεύει την ορατότητα
τη μόνη μας βαλβίδα για την ωραιότητα
τρελαίνοντας τα χέρια μ’ ένα φρικαλέο μυστήριο
καθώς τ’ αναρίθμητα έντομα
λησμονημένα μες στα λεμονόφυλλα
μικραίνουν ευκολότερα τη σύντομη ζωή τους.
Τί προσβολή στον ήλιο τί κατάφορτος θάνατος
πέρ’ απ’ την ανθρώπινη ζεστή κουβέντα
σ’ αυτή την πικροσυννεφιά που μας παιδεύει
σ’ αυτό το μαρτύριο
πέρ’ απ’ τη λάμψη…
Στα βαθουλά της ψυχής εικονίσματα
προσθέτω σήμερα
τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο που δείχνει σύγκορμος
της λευτεριάς το μπόι και της σωφροσύνης.
Κριτικά Φύλλα 16 (1974) 235.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου