Γέώργιος Αθάνας-Νοσταλγίες

Φέρε με πάλι στους παληούς καιρούς, καρδιά νοσταλγική,

κι άσε μ’ εκεί μονάχο

Σα ναυαγό που πρόφτασε την ώρα πώλαμψε αστραπή

κι αρπάχτηκε στο βράχο.

Δύστυχη ανθρώπινη καρδιά, ποτέ δε θα ευχαριστηθής!

Ενώ ευτυχείς περίσσια

Στα ολάνθιστα σου τωρινά - των περασμένων σου ποθείς

τ ’ άνανθα ξερονήσια...

Γεώργιος Αθάνας (Ναύπακτος 1893-1987),  

΄

Πηγή: Γ. Αθάνας, Ενότητα: «Καλοί καιροί» στο: Ειρμός, Ναύπακτος, Έκδοση Ιδρύματος Γεωργίου και Μαρίας Αθανασιάδη-Νόβα, 1998. σ.42.