Μια Κυριακή απόγιομα
ένας νεκρός φαντάρος
μπήκε στον κινηματογράφο
πέντε μ’ εφτά.
Κάθισε μόνος σε μιαν άκρη
στο πίσω μέρος του εξώστη
χωρίς κανένας να τον βλέπει
κι έκλαιγε ήσυχα στα σκοτεινά.
Το έργο ήταν αισθηματικό
κάποτε το ’χε ξαναδεί
μαζί μ’ ένα κορίτσι
πάνε σαράντα χρόνια.
Μια Κυριακή απόγιομα
πέντε μ’ εφτά
πριν φύγει για το μέτωπο.
Λίγος Άμμος, εκδ. Νεφέλη, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου