Νίκος Καρούζος-αποσπάσματα

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

α΄

Αλλά χρειάζεσαι να ’σαι μέσα στο πνεύμα κάποιας Mystique ολωσδιόλου μεταφυσικής διάστασης του πραγματικού. Με omega το όνομα, τον ονοματισμό, την ονοματική μέθη.

β΄

Μήπως είναι κι ο θάνατος δικτατορία; Η δημοκρατία; Θ’ αφήσω σ’ εκκρεμότητα το ερώτημα.

γ΄

Ξέρεις τι είναι να ’χεις το θάνατο στα σωθικά; Μακάρι να ’χει η μοίρα μου και τα σκυλιά του Αμούνδσεν στην κατάκτηση της επιβίωσης μου.

δ΄

Σήμερα του Λαζάρου. Ελπίζω Θεέ μου, Φύση, Ενέργεια, να με αναστήσεις!

ε΄

Άλλο Σύμπαν, άλλο Σύμπαν. Άλλο Θεός, άλλο θεός, από εννοιολογική άποψη. Κιάλια θέλουν οι αναγνώστες;

ς΄

4 Μαΐου.

Νικολάι Σταυρόγκιν;

ζ΄

Τρόμαγμα σήμερα θανάτου. Πόσο δεν το θέλω να πεθάνω!

η΄

Θεέ μου το χώμα! Όπως ο ήλιος απλώνει στην πλατεία...

θ΄

Με σκούντησε κάποιος στο δρόμο και μου λέει συγνώμη. Η δική μου απάντηση: Άνθρωπε μου, εγώ περιμένω να μου ζητήσει συγνώμη ο θάνατος.

ι΄

Σήμερα και τα διακόσια χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης. Ε, τότενες ο θάνατος ήτανε παγωτό παιδικής καθημερινότητας.

ια΄

«Flower». Αεράκι.

ιβ΄

Το τσιγάρο πάλι στην επιφάνεια. Τι θ’ απογίνω;

ιγ΄

ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΑΠΦΕΙΡΑ.

ιδ΄

Το πιο κοντινό απ’ τα δέντρα μαίνεται από άνεμο ακόμη στη μνήμη.

ιε΄

Μέσα στη νύχτα του Λονδίνου τα κόκκινα κι άσπρα φώτα στ’ αεροπλάνα με τον εντεινόμενο βόμβο επιβλητική τελετουργία.

ις΄

Η μοναξιά λειτουργεί στον πολιτισμό όσο και στη βαθύτερη Προϊστορία. καταστρέφεται στη μέση κατάσταση /// ζωής, όπου λογουχάρη ο άρρωστος θέλει στο νοσοκομείο την οικογένεια κοντά του και ει δυνατό τα ζώα του.

Πηγή: http://me-klamena-megala.blogspot.com/2013/12/blog-post_3676.html