Εμείς άρρωστοι απ΄όνειρο, νέοι λυμφατικοί
νέοι άρρρωστοι από πόθους κι από λύπη
που η πλήξη την ψυχή μας κατοικεί
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει
γράφουμε στίχους τις πίκρες μας, γιατί
μπορεί έτσι να πλανέψουμε τη λύπη
μα ένα βιβλίο μας κι αν εκδόσουμε προς τι,
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Εμείς ποιητές ακατοίκητων ουρανών
θρόϊσματα φύλλων, κούφιοι χτύποι…
Όλη η ζωή μας ένα ιστόρημα κενόν
αφού κάθε αγάπη μας λείπει…
Της νεότητας η φλόγα απατηλή
ασθενικοί της καρδιάς οι χτύποι…
Κι είμαστε άρρωστοι, αχ άρρωστοι πολύ
γιατί κάθε αγάπη μας λείπει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου