Tι φταίει αυτή που γέμισε τις μέρες μου
Με θλίψη, τι φταίει αυτή που -τώρα τελευταία-
Δίδαξε στους αδαείς τούς πιο βάναυσους τρόπους
Και τα στενά να παίρνουν για λεωφόρους, τι φταίει
Αν δεν έδεσε αρμονικά το θάρρος τους με την επιθυμία;
Tι άλλο θα της χάριζε γαλήνη; Δεν εξάγνιζε
Η ευγένεια το μυαλό της σαν άσπιλη φωτιά;
Δεν ήταν όμορφη σαν τόξο τεντωμένο,
Πράγμα παράξενο, αφύσικο σ' αυτήν την ηλικία;
Δεν έδειχνε αυστηρή, απόμακρη και αριστοκρατική;
Tι άλλο να 'κανε τέτοια που ήταν;
Mήπως υπήρχε -να την κάψει- κι άλλη Tροία;
ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠΑΤΛΕΡ ΓΕΗΤΣ "Το πράσινο κράνος και άλλα ποιήματα", 1910, μετάφραση Μιχάλης Παπαντωνόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου