Robert Frost-Οκτώβριος

Ω, γλυκό, σιωπηλό πρωινό τού Οκτωβρίου,

Τα φθινοπωρινά φύλλα έχουν ωριμάσει και πέφτουν ∙

Εάν ο αυριανός άνεμος είναι άγριος ,

Θα τα σαρώσει όλα.

Τα κοράκια πάνω απ’ το δάσος μάς καλούν ∙

Αύριο μπορεί να σχηματίσουν σμήνος και να φύγουν.

Ω, γλυκό, σιωπηλό πρωινό τού Οκτωβρίου,

Ξεκίνα τις ώρες αυτής τής μέρας αργά.

Κάνε τη μέρα να μας φαίνεται λιγότερο σύντομη.

Οι καρδιές δεν αποστρέφονται τη σαγήνη,

Γοήτευσέ μας με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις.

Απελευθέρωσε ένα φύλλο το χάραμα ∙

Κι ένα άλλο το μεσημέρι ∙

Σ’ ένα από τα δέντρα μας, πέρα μακριά .

Επιβράδυνε την κίνηση τού ήλιου με μια λεπτή ομίχλη ∙

Μέθυσε τη γη με αμέθυστο.

Αργά, αργά!

Κάν’ το για χάρη των σταφυλιών μόνο,

Τα φύλλα των οποίων έχουν ήδη καεί απ’ τον πάγο,

Ας μη χαθούν όμως και οι καρποί -

Κάν’ το για χάρη των σταφυλιών κατά μήκος τού τοίχου.

Robert Frost (26 Μαρτίου 1874 – 29 Ιανουαρίου 1963)

(Μεταφραστική δοκιμή: Νίκος Λάζαρης)