Είδα με τηλεσκόπιο το φεγγάρι.
Ήταν μια πέτρα τελικά, αρκούσε
ένα πλησίασμα για να τ' αλλάξει όλα.
Όπως συμβαίνει εξάλλου πάντα στη ζωή.
Θλιμμένος πίεσα στο γυαλί την κόρη.
Είχε ήδη διασταλεί από συγκίνηση.
Αχάριστα που είναι τα παιδιά! Τα μεγαλώνεις
και φεύγουν με το θαύμα σου μαζί.
Μπήκα ύστερα μέσα και χαστούκισα
με τη σειρά έναν έναν
τους αδελφούς Ταβιάνι, τον Μπερνάρντο
Μπερτολούτσι, τον Ζαν-Ζακ Μπενέξ
και τον Μίλτο Σαχτούρη.
Γιάννης Τζανετάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου