Φτωχή γη όλο χαλίκι
εσύ μού ᾿μαθες τον ήλιο
και τις σκιές τής σελήνης
και τούς ρεμβασμούς τής ηδονής.
Σε βλέπω ακόμα
τριχωτέ φαύνε με τα σκιστά
μάτια χοροπηδάς κατεβαίνοντας το βουνό
κλωτσάς τούς θάμνους τού Αυγούστου
νιώθω την τραγίλα σου
ανάκατη με τις οσμές τού θυμαριού
α τι αλλοκοτιές αισθητήριες
χαρές τής μοίρας
και τις σκιές τής σελήνης
και τούς ρεμβασμούς τής ηδονής.
Σε βλέπω ακόμα
τριχωτέ φαύνε με τα σκιστά
μάτια χοροπηδάς κατεβαίνοντας το βουνό
κλωτσάς τούς θάμνους τού Αυγούστου
νιώθω την τραγίλα σου
ανάκατη με τις οσμές τού θυμαριού
α τι αλλοκοτιές αισθητήριες
χαρές τής μοίρας
Πηγή: Από την ποιητική συλλογή 7 x 3 (7 ποιήματα σε τρίγλωσση έκδοση) (1984)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου