Ξύπνησα με την βεβαιότητα ότι θα Αναστηθεί, όμως όσο περνούσαν οι ώρες και θα διάβαιναν οι Μεγάλες μέρες, θα με τσάκιζε και πάλι η σκέψη πόσο "έως θανάτου" θα λυπηθεί και θα πονέσει.
Στην Βερονίκη Δαλακούρα, επ' ελπίδι Αναστάσεως.
από την υπό έκδοση σύνθεση Προφητικόν, ενότητα «Απένθητα πένθη»
Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου