Έσβησε τ' όνειρο με τ' άναμμα του νου,
ξεχάστηκε' μια αίσθηση απομένει
μετέωρη, αξεδιάλυτη' μια λέξη
μισοχαμένη, να την αναστήσω
να φέξει στο σκοτάδι, να υφάνει:
πυρά και πύρα - πυροστιά - πυρσός και πυροβάτης -
όνειρο που λιποτακτείς, αργά σε φέρνω πίσω:
πυράκανθα - πυρόξανθα - πυρφόρα - πυροφάνι.
Πηγή: Τα ποιήματα 1969-1984, στιγμή 2000.
Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου