Σκύψε ακόμα μέσα,
Κοίταξε.
Βλέπεις εκεί βαθειά
Τη θλίψη μου την αξερρίζωτη;
Σιγά-σιγά,
Απαλά
Κ᾽ανώδυνα
Ξερρίζωσέ την.
Σαν έναν καρφί, σαν ένα
Βότανο πικρό.
Με το φιλί,
Με το χαμόγελο.
Να μη ματώσουνε τα δάχτυλά σου."
Γιώργος Θέμελης ( 1900-1975)
Από το Δίχτυ των Ψυχών II ( 1965)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου