Υπόψιν της εφημερίδος «Ο Ιατρός»
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, το γεγονός ότι ο πολιτισμός συνεπάγεται για την ανθρωπότητα, εκτός από οφέλη, και φοβερές συμφορές. Περί τούτου μας βεβαιώνουν οι γιατροί, οι οποίοι βλέπουν — όχι αβάσιμα— στην πρόοδο τα αίτια μιας σειράς διαταραχών του νευρικού συστήματος που τόσο συχνά σημειώνονται κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.
Σε Αμερική και Ευρώπη θα συναντήσετε, σε κάθε σας βήμα, όλες τις μορφές νευρικών παθήσεων, από τις απλές νευραλγίες μέχρι τις βαρείας μορφής ψυχώσεις. Συνέβη σ’ εμένα τον ίδιο να παρατηρήσω περιπτώσεις βαρέων ψυχώσεων, οι αιτίες των οποίων πρέπει να αναζητηθούν αποκλειστικώς και μόνο στον πολιτισμό.
Γνωρίζω κάποιον απόστρατο λοχαγό, πρώην υποδιοικητή της χωροφυλακής. Αυτός ο άνθρωπος είχε την ψύχωση απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις. Μόνο και μόνο επειδή απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις, έκοψε ολόκληρο το δάσος που υπήρχε στο κτήμα του, σταμάτησε να γευματίζει με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του, δεν επιτρέπει να μπαίνουν στη γη του τα κοπάδια των χωρικών κ.ο.κ. Μια φορά που τον κάλεσαν στις εκλογές, έβαλε τις φωνές:
«Μα δεν ξέρετε πως απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις;».
Ένας απόστρατος ενωμοτάρχης της χωροφυλακής που τον είχαν διώξει απ’ το σώμα για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του ή ίσως για δωροληψία (δε θυμούμαι τώρα για τι ακριβώς) έχει την ψύχωση κάτσε λιγάκι, βρε αδερφέ! Έχει κάτι σεντούκια στα οποία βάζει μέσα γάτες, σκυλιά ή κότες και τα κρατάει κλειδωμένα για ορισμένο διάστημα. Βάζει σε μπουκάλια κατσαρίδες, κοριούς και αράχνες. Κι όποτε έχει λεφτά, γυρνάει στο χωριό για να βρει κάποιον που θα δεχτεί να συλληφθεί επί πληρωμή.
«Κάτσε λιγάκι, βρε αδερφέ!» εκλιπαρεί. «Τι σε πειράζει; Αφού θα σ’ αφήσω! Κάνε μου τη χάρη!»
Έτσι και βρει εθελοντή, τον κλειδαμπαρώνει, τον φυλάει μέρα νύχτα και δεν τον αφήνει ελεύθερο ούτε στιγμή πριν από τον προκαθορισμένο χρόνο.
Ο θείος μου, που δουλεύει στην επιμελητεία του στρατού, τρέφεται με μουχλιασμένα παξιμάδια, βάζει στα παπούτσια του σόλες από χαρτί και ανταμείβει γενναιόδωρα όσους από τους υπηρέτες του ακολουθούν το παράδειγμα του.
Ο γαμπρός μου, εφοριακός υπάλληλος, έχει την ψύχωση μεγάλο πράγμα η ελευθεροτυπία! Κάποτε τον κατηγόρησαν μέσω των εφημερίδων για εκβιασμό, κι αυτό στάθηκε η αιτία να διαταραχθεί η ψυχική του ισορροπία. Είναι συνδρομητής σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες της πρωτεύουσας — όχι όμως για να τις διαβάζει. Μόλις λάβει κάποιο φύλλο, ψάχνει να βρει οτιδήποτε το «κατακριτέο». Ό,τι βρει το υπογραμμίζει με κόκκινο μολύβι και το μουντζουρώνει. Αφού γεμίσει μουντζούρες όλη την εφημερίδα, τη δίνει στους αμαξάδες του να στρίψουν τσιγάρα και είναι ευτυχής μέχρι την παραλαβή του επόμενου φύλλου.
***
Αντόν Τσέχωφ – “Διηγήματα και Μονόπρακτα” . Πρώτη έκδοση στο περιοδικό Αποσπάσματα, 1883.
Ο Αντόν Τσέχωφ (29 Ιανουαρίου 1860 – 15 Ιουλίου 1904) ήταν Ρώσος ιατρός, δραματουργός και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς διηγημάτων στην ιστορία.Στα έργα του αποτυπώνεται η διαρκής φθορά της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως τάξης, που «ξοδεύουν» τη ζωή τους μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της ρώσικης επαρχίας.
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, το γεγονός ότι ο πολιτισμός συνεπάγεται για την ανθρωπότητα, εκτός από οφέλη, και φοβερές συμφορές. Περί τούτου μας βεβαιώνουν οι γιατροί, οι οποίοι βλέπουν — όχι αβάσιμα— στην πρόοδο τα αίτια μιας σειράς διαταραχών του νευρικού συστήματος που τόσο συχνά σημειώνονται κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.
Σε Αμερική και Ευρώπη θα συναντήσετε, σε κάθε σας βήμα, όλες τις μορφές νευρικών παθήσεων, από τις απλές νευραλγίες μέχρι τις βαρείας μορφής ψυχώσεις. Συνέβη σ’ εμένα τον ίδιο να παρατηρήσω περιπτώσεις βαρέων ψυχώσεων, οι αιτίες των οποίων πρέπει να αναζητηθούν αποκλειστικώς και μόνο στον πολιτισμό.
Γνωρίζω κάποιον απόστρατο λοχαγό, πρώην υποδιοικητή της χωροφυλακής. Αυτός ο άνθρωπος είχε την ψύχωση απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις. Μόνο και μόνο επειδή απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις, έκοψε ολόκληρο το δάσος που υπήρχε στο κτήμα του, σταμάτησε να γευματίζει με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας του, δεν επιτρέπει να μπαίνουν στη γη του τα κοπάδια των χωρικών κ.ο.κ. Μια φορά που τον κάλεσαν στις εκλογές, έβαλε τις φωνές:
«Μα δεν ξέρετε πως απαγορεύονται αι συγκεντρώσεις;».
Ένας απόστρατος ενωμοτάρχης της χωροφυλακής που τον είχαν διώξει απ’ το σώμα για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του ή ίσως για δωροληψία (δε θυμούμαι τώρα για τι ακριβώς) έχει την ψύχωση κάτσε λιγάκι, βρε αδερφέ! Έχει κάτι σεντούκια στα οποία βάζει μέσα γάτες, σκυλιά ή κότες και τα κρατάει κλειδωμένα για ορισμένο διάστημα. Βάζει σε μπουκάλια κατσαρίδες, κοριούς και αράχνες. Κι όποτε έχει λεφτά, γυρνάει στο χωριό για να βρει κάποιον που θα δεχτεί να συλληφθεί επί πληρωμή.
«Κάτσε λιγάκι, βρε αδερφέ!» εκλιπαρεί. «Τι σε πειράζει; Αφού θα σ’ αφήσω! Κάνε μου τη χάρη!»
Έτσι και βρει εθελοντή, τον κλειδαμπαρώνει, τον φυλάει μέρα νύχτα και δεν τον αφήνει ελεύθερο ούτε στιγμή πριν από τον προκαθορισμένο χρόνο.
Ο θείος μου, που δουλεύει στην επιμελητεία του στρατού, τρέφεται με μουχλιασμένα παξιμάδια, βάζει στα παπούτσια του σόλες από χαρτί και ανταμείβει γενναιόδωρα όσους από τους υπηρέτες του ακολουθούν το παράδειγμα του.
Ο γαμπρός μου, εφοριακός υπάλληλος, έχει την ψύχωση μεγάλο πράγμα η ελευθεροτυπία! Κάποτε τον κατηγόρησαν μέσω των εφημερίδων για εκβιασμό, κι αυτό στάθηκε η αιτία να διαταραχθεί η ψυχική του ισορροπία. Είναι συνδρομητής σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες της πρωτεύουσας — όχι όμως για να τις διαβάζει. Μόλις λάβει κάποιο φύλλο, ψάχνει να βρει οτιδήποτε το «κατακριτέο». Ό,τι βρει το υπογραμμίζει με κόκκινο μολύβι και το μουντζουρώνει. Αφού γεμίσει μουντζούρες όλη την εφημερίδα, τη δίνει στους αμαξάδες του να στρίψουν τσιγάρα και είναι ευτυχής μέχρι την παραλαβή του επόμενου φύλλου.
***
Αντόν Τσέχωφ – “Διηγήματα και Μονόπρακτα” . Πρώτη έκδοση στο περιοδικό Αποσπάσματα, 1883.
Ο Αντόν Τσέχωφ (29 Ιανουαρίου 1860 – 15 Ιουλίου 1904) ήταν Ρώσος ιατρός, δραματουργός και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς διηγημάτων στην ιστορία.Στα έργα του αποτυπώνεται η διαρκής φθορά της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως τάξης, που «ξοδεύουν» τη ζωή τους μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της ρώσικης επαρχίας.
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου