Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ-Προμηνύονται κι εὐτυχισμένες μέρες

Στ᾿ ὄνειρό μου ἀπόψε
τόν καλοῦσα μέ τ᾿ ὄνομά του
τοῦ μιλοῦσα στόν ἑνικό
μέ μιά οἰκειότητα πού ποτέ
δέν μοῦ εἶχε ἐπιτρέψει ὥς τότε.
Ἄχ ἐσύ, τοῦ ᾿λεγα
καί τήν ποιητική ἄδεια τοῦ ζητοῦσα
ν᾿ ἀποσυρθεῖ ὁ νοῦς μου
ἀπ᾿ τά ἐγκόσμια κάλλη τοῦ συνομιλητῆ μου
ν᾿ ἀδειάσει τό κεφάλι μου
ἀπό εἰκόνες πού περιέχουν ἁφές
φωνές ὅλο γεύσεις ἀπό χείλια πατικωμένα μέ νύχτα.
Νά ᾿μαι στή σκέψη ἁγνή, ἁγνή παραμιλοῦσα
νά μή θέλω τίποτα ἔξω ἀπό σένα.

Προμηνύονται κι εὐτυχισμένες μέρες
σκέφτηκα μές στή λογική τοῦ ὕπνου
τώρα πού ἐρωτεύτηκα τό θάνατο.


Κατερίνα Ἀγγελάκη-Ρούκ, «Ὡραία ἔρημος ἡ σάρκα». Ποιήματα, Καστανιώτης, Ἀθήνα 1995, σ. 51.

Πηγή:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=458022691742487&id=100026042801493