Στο Φανάρι, στη Σμύρνη και στη Σύρα,
μπρούντζινα εσάς για κρούσιμο χεράκια
στις ξώθυρες των ήσυχων σπιτιών.
Κλεισμένα,
σας έβαλε ο τεχνίτης να κρατάτε
μια σφαίρα σαν κορόμηλο μικρή.
Στιλβωμένα πάντα περιμένετε.
Ο δρόμος είναι ήσυχος.
Όπου να ‘ναι κάποιος θα ‘ρθει...
Ώ επίθυρα χεράκια,
τ’ ωραίο να ΄στε ανόμοια!
Καθώς τ’ ανθρώπινα,
κανένα σας, έν’ άλλο να μη μοιάζει!
Καθένα με την έκφρασή σας
σας έκανε ο τεχνίτης:
Άλλα βουνά, μικρόχαρα, χυδαία,
με μάταιη δύναμη,
σαν αρπαγμένη
τη μικρή σας σφαίρα
με δάχτυλα σφιγμένα να κρατάτε,
κι άλλα σας αλαφρά, χαριτωμένα,
καθώς κρατάει κρινοδάχτυλος το σκήπτρο
στις παλιές νησιώτικες εικόνες
ο μικρός Ιησούς αναπαυμένος
στην αγκαλιά της Κεχαριτωμένης…
που τον είχε μαρμαρώσει τα φεγγάρι,
φιλέρημος και μεταμεσονύκτιος,
στημένο είχα τ’ αυτί
ν’ ακούσω το Θεό.
Ήταν κλειστές οι πόρτες των σπιτιών,
άγγελοι σιωπής καθόνταν στα κατώφλια τους.
Αντίκρυ ένα καγκέλωμα
και κάτωθέ του οι βράχοι
με τη νύχτα να σκίζει εκεί στην άκρη τους,
σιωπηλή και σ’ έμμονη παράνοια,
νταντέλες και νταντέλες…
Πέρα το Αιγαίον πέλαγος
και μόνιμη η σελήνη της Ελλάδος...
Μ’ αυτήν, χρυσαύγειες ωχρές και λαμπηδόνες
βγάζαν τα επίθυρα χεράκια
στις πόρτες των παράλιων σπιτιών…
Πρόσεχα πάντα ν’ ακούσω το Θεό.
Και θυμήθηκα, θυμήθηκα
-πέρασαν τόσα χρόνια και τώρα το θυμήθηκα!-
μικρό παιδάκι,
την προσπάθεια, την αγωνία μου
να φτάσω ένα χεράκι τέτοιο σε μια πόρτα
-πότε, πού, σε ποια ζωή και σε ποιο σπίτι;-
να κρούσω ένα χεράκι τέτοιο
και να μην το φτάνω,
στις μύτες των ποδιών,
με χέρι τεντωμένο,
μικρό, πολύ μικρό…
Πέρα το Αιγαίον πέλαγος
και μόνιμη η σελήνη της Ελλάδος.
Στάθηκα σε μια πόρτα,
παραμέρισεν αμέσως ο άγγελος της σιωπής,
κράτησα κι’ έκλεισα στο χέρι μου
το επίθυρο χεράκι,
μοιράστηκε ο ψυχρός ορείχαλκος
τη θέρμη του χεριού μου.
Δεν έκρουσα.
Κοίταζα ένα ξιπόλητο παιδάκι
με λευκό μακρό χιτώνα
που ανέβαινε,
προσεκτικό μη τον πατήσει,
προς τη σελήνη…
Μπάρας Αλέξανδρος, Ποιήματα 1933-1953, Αθήνα, Ίκαρος, 1953.
Πηγή:http://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/education/urban/item.html?iid=598
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου