Αυτά που λέγαν πάντοτε οι μεγάλοι τα λες τώρα κι εσύ με
τη σειρά σου και είναι γνώση η δροσερή σκυτάλη που σου
έχουν παραδώσει άλλα χέρια συνετά
Με τον καιρό απομακρύνονται τα εμπόδια που σου κόβανε τη
θέα προς το βυθό του χρόνου σε κατέχει μια επιείκεια η μνήμη
κι οι αισθήσεις τώρα πιο ελαστικές
Στήνουν γύρω σου παγίδες τις καλύπτουνε προσεχτικά όπως
άλλοτε με χρώματα πολέμου κι είναι τα όνειρα κι οι ελπίδες
τα γνωστά εκείνα υλικά ταρίχευσης που σε γλιτώνουν τελικά
από τον κατακλυσμό
Η θάλασσα όπου κολυμπούσες κάποτε και ψάρευες έπηξε στη
θέση της φυτρώσαν πάρκα και οικοδομές φωνές μικρών παι-
διών λικνίζονται στον άνεμο που είναι η στίλβη των μαιτών
σου οι θέσεις που υποστήριζες
Όλα είναι ένας αντικατοπτρισμός μια διάσταση μέσα σε μια
άλλη διάσταση βρίσκεσαι μισός στον αέρα κι ο υπόλοιπος ένα
εκτόπλασμα χάνεσαι μέσα στη βουή του καταρράχτη που σε
παρασέρνει.
Και το άλλο πρωί στο πρόγευμα
Ξανά το αρνητικό της ταινίας με τις μαύρες χαρές
Το πρόγραμμα οι υποχρεώσεις το αλληλέγγυο σύστημα
Ο φαύλος κύκλος που δεν πολυγωνίζεται.
Από τη συλλογή: Περίοδος χάριτος, 1992
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου