Αργύρης Χιόνης - Παρά ένα δώδεκα μαγικά παραμύθια [ΙΙ]

Η βροχή κρύωνε έξω, στο δρόμο. Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε, κρυώνω.
Ήτανε, πράγματι, χειμώνας.
Το τζάμι τη λυπήθηκε, της άνοιξε, την έβαλε μες στο δωμάτιο.
Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών. Είσαι τρελό, του φώναξε, πού
ξανακούστηκε να μπαίνει η βροχή μες στο δωμάτιο; Είσαι τρελό.
Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι, δεν ακούς τι ωραία που
ηχεί πάνω στο πάτωμα, πάνω στο τραπέζι, πάνω στο μέτωπό σου; Είναι
βροχή δωματίου.

(Από τη συλλογή «Λεκτικά τοπία», εκδ. Καστανιώτη, 1983. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Το περιέχον περιεχόμενον – Ο ποιητής Αργύρης Χιόνης (1943-2011», με εισαγωγή και ανθολόγηση τού έργου του Χιόνη από τον ποιητή Γιάννη Πατίλη, εκδ. Γαβριηλίδη, 2016

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE/4/ ]

Χάρης Κατσιμίχας - Χρήστος Θηβαίος - Βροχή δωματίου