Νανά Ησαΐα - Επιτύμβια

Και τώρα ούτε ξέρω πια
γιατί δόθηκε η χαμένη μάχη.
Για ποιο καλοκαίρι σκοτεινού φωτός.
Ποια σκληρή αντίληψη λάμψης.
Από τα χέρια μου περνούν σύννεφα.
Από τα μαλλιά μου στάζουν βροχές.
Λες κι έρχομαι από κάποια
αστείρευτη εποχή δακρύων.
Σε ιερογλυφικούς ήχους
θα σε άκουγα να μου μιλάς.
Επιτύμβια σχεδόν.
Ή σχεδόν σαν Σφίγγα.
Αν και χωρίς τη λύση του αινίγματος.
Της μάχης που δόθηκε για να χαθεί.
Γιατί στ’ αλήθεια;

Από τη συλλογή Στην τακτική του πάθους (1982) της Νανάς Ησαΐα


Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Αναδημοσίευση από:https://thepoetsiloved.wordpress.com/category/%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7/%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%90%CE%B1-%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AC/