Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Κωνσταντίνος Τέλιος - Ποιήματα

 ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Συντρέχει ο νους
την αίσθηση
και αυτή του σπάει
τα πόδια
*
ΕΠΟΧΕΣ
Ευθυτενής και οπωροφάγος
ο λόγος
έχει κι αυτός
την εποχή του
έχει κι αυτός
τον Γενάρη του
*
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Το ειδεχθές που υπήρξαμε
του αδικήματός μας
το σύμμετρο που αντισταθήκαμε
στο πρόσωπό μας
ως φύση που επελαύνει
επιτάσσουν
ας μη γελάσουμε ποτέ ξανά
κάπου στον κόσμο κάποιον
εξοντώνουμε
κάποιος από το γέλιο μας
πεθαίνει
*
ΕΝΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ
Αγαπημένη ωραία κι έγκαιρη ετούτη
η βροχή γλυκά που νανουρίζει το σαρκίο
όμορφα που στιλβώνει τις αμυχές
του βλέμματος και περιθάλπει
στοργικά το νου
ας ήτανε σε μια πλαγιά των χαμηλών
των παιδικών μου λόφων να κείτομαι
το σώμα μου να φθείρεται και να
αναλύεται η ψυχή μου να χάνομαι
να γίνομαι μικρά ορμητικά ρυάκια
ν' ασπρίσουνε με τον καιρό τα γόνατα
και να κυλίσουνε λίγο πιο κάτω
οι αστράγαλοί μου τα χέρια και οι καρποί
μέχρι να γίνω πέτρες

Πηγή: Οι άλλοι δρόμοι, Στιγμή 2017.


Αναδημοσίευση από: https://www.facebook.com/giorgos.alpogiannis/posts/pfbid0BFmBomzTEUCZt7y6vKLQU7tpZWb8HjgE9WSFAKJNbhZWghkiaNAS5uAHdqTWa1pAl

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου