Τίμος Μωραϊτίνης- Θεατρίνοι

Ένα πρωί ανοίγει η αυλαία,
Με γέλοιο, με τραγούδι ή με κλάμα,
Κι αρχίζει η παράστασι. Το  δράμα,
Δεν έχει τίτλο, ούτε συγγραφέα.

Και ρόλους παίζουμε μεγάλους και σπουδαίους
Πότε τους ήρωες, τους δυστυχείς ή τους μοιραίους,
Πότε ιππότες με τη μάσκα την αστεία,
Πότε το δούλο ή τον ελεύθερο το σκλάβο,
Κι’ ακούγονται φωνές απ’ την πλατεία:
Μπράβο, παληάτσο! Μπράβο!

Το υστερνό το δάκρυ που θα τρέξη,
Θάναι του έργου η πράξι η τελευταία…
Τώρα θα έρθη άλλος θίασος να παίξη.
Εμείς ετελειώσαμε: ΑΥΛΑΙΑ.

Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία «Ταξίδι στην ποίηση»,Ναυτίλος

Αναδημοσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1