Ομηρικός αοιδός μού ιστορούσε
για τον Νέστορα, τον Θερσίτη,
τον Έκτορα.
Η Καλυψώ , η Λευκοθέα,
η Ναυσικά
συνόδευαν τ’ αγέλαστα χρόνια μου.
Ο θρήνος των Τρωαδιτισσών
έσμιξε με τις οιμωγές
των γυναικών της Κερύνειας .
Τα σήμαντρα των εξωκλησιών σιώπησαν
και βυζαντινοί ψάλτες καρτερούν
ν’ αναγγείλουν την επόμενη Άνοιξη.
Η χώρα μου, μασκαρεμένη, ανιστόρητη και παντέρημη
γύρισε πλάτη στην πολύφλοισβον θάλασσα
και τον ευρυφάεντα ήλιο.
Κι εσύ σιωπάς χρόνους πολλούς...
Η θυσία του Κόδρου κι ο Τσε
μ’ οδηγούνε.
Γιάννης Ανδρουλιδάκης
Πηγή: Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Βισταλόγκα, Αθήνα: Κέδρος 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου