PRINCE SHEN CHUN(17ος αιώνας)-Τραγούδι του υλοτόμου

Ανθρώπινη λαλιά δεν αγρικώ,

τις τσεκουριές μου ακούω να βροντούνε

που αντιλαλούν μέσα στους βράχους τους βουβούς

και σκιάζουν τα πουλάκια που περνούνε.

Τα κούτσουρ’ ανταλλάσω με κρασάκι, κι’ όντας

δροσίσω το κορμί μου και το νου,

με το φεγγάρι φεύγω μεθυσμένος τραγουδώντας

ένα τραγούδι του βουνού.

Δέντρα και πέτρες είναι οι φίλοι μου εδωπέρα.

Καθόλου δε σκοτίζουμαι

για τα μεγάλα ή ταπεινά,

μα για το νέφι, το νερό, τη νύχτα και  τη μέρα,

και τη γαλάζια ομίχλη στ’ απέραντα βουνά.

Prince Shen Chun (17ος αιώνας)

(Aνθολογία Κινέζων Ποιητών, Απόδοση: Όμηρος Μπέκες. Αθήνα: Εκδόσεις Α. Καραβία 1968.)

Πηγή:http://giorgosbalurdos.blogspot.com/2017/01/blog-post.html