Υπάρχει ένας καταδότης στην πόλη μου που γράφει
ερωτικούς στίχους. Τα πόδια του
υψώνονται μπρος στις βιτρίνες,
τα πεζοδρόμια της ελπίδας.
Έναν καιρό σερνόσουν
πάνω στην όψη των νεκρών σου,
εκείνων που καρφώνονταν στου τοίχους
για μια σου λέξη μυστική κι΄ ευγενική
σύμφωνα με τον κώδικα των πρώτων ριμαδόρων.
Οι καταδότες δεν μπορούν να γράφουν στίχους,
το ξέρεις, ούτε να πίνουν κρασί με τους φίλους,
ούτε να λένε λέξεις στην καρδιά κανενός.
Η γη είναι γρήγορη, δεν έχεις ρίζες,
το ξέρω τ΄ όνομά σου, του Νότου ή του Βορρά,
και τρέμεις την παρακμή του ανθρώπου.
Η δική σου έχει αποφασιστεί σαν ποδοπατημένη σημαία
ή σαν άλογο που ένα μοιραίο χτύπημα το ξεκοίλιασε.
Γράφεις ερωτικούς στίχους, μιλάς για όνειρα
ενάντια στο άγχος.
Έ όχι, υποχθόνιες δυνάμεις!
Εσείς ή ποιός ; Την Ημέρα της Κρίσεως
Αφήστε το φάντασμά του να κρέμεται
από το νήμα μιας αράχνης που θα ΄ναι πάλι ζωντανή.
Dare e avere ( Δούναι και Λαβείν ) 1959-1965
Μετάφραση: Ευριπίδης Γαραντούδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου