Επαναστατικός αναβρασμός επικρατούσε στη Μάνη τον Μάρτιο του 1821. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βρισκόταν στην Καρδαμύλη και οι Φιλικοί είχαν κάμψει τις αντιρρήσεις του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη για το άκαιρο του ξεσηκωμού.
Στα μέσα του μηνός ένα πλοίο φορτωμένο με πολεμοφόδια, σταλμένο από τους Φιλικούς της Σμύρνης, φθάνει στο λιμάνι του Αλμυρού, έξω από την Καλαμάτα. Ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους άνδρες τους αναλαμβάνουν να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε ασφαλές μέρος.
Οι οθωμανικές αρχές της Καλαμάτας πληροφορούνται το γεγονός και ενεργώντας αφελώς ζητούν να μάθουν από τους προκρίτους το περιεχόμενο του φορτίου και γιατί συνοδεύεται από ενόπλους. Αυτοί τους απαντούν ότι οι ένοπλοι είναι χωρικοί που συνοδεύουν φορτία λαδιού για το φόβο των ληστών. Ο βοεβόδας της Καλαμάτας Σουλεϊμάν αγάς Αρναούτογλου πείθεται και ζητά τη βοήθεια των Μανιατών, που στέλνουν στην πόλη 150 άνδρες, υπό τον Ηλία Μαυρομιχάλη (20 Μαρτίου).
Από τις 17 Μαρτίου, όμως, οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, είχαν υψώσει τη σημαία της επανάστασης στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη της Λακωνίας. Ο παπάς του χωριού όρκισε και ευλόγησε τα όπλα των καπεταναίων και των παλικαριών τους στην Εκκλησία των Ταξιαρχών. Οι ατίθασοι Μανιάτες ξεκίνησαν την Επανάσταση, οκτώ μέρες πριν από τη συμβατική της έναρξη.
Αμέσως μετά, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκινούν για τον Μιστρά και τη Μονεμβασιά, ενώ ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2.000 άνδρες για την Καλαμάτα. Εν τω μεταξύ, στο άλλο άκρο της Πελοποννήσου σημειώνεται η πρώτη επαναστατική ενέργεια του Αγώνα, με την πολιορκία των Καλαβρύτων (21 Μαρτίου), την οποία υπερασπίζεται για λογαριασμό των Οθωμανών ένας άλλος Αρναούτογλου, ο Ιμπραήμ.
Οι Μανιάτες φθάνουν έξω από την Καλαμάτα στις 22 Μαρτίου και καταλαμβάνουν τους γύρω λόφους. Τότε μόνο ο αγάς της πόλης κατανοεί τι συμβαίνει. Είναι αργά για να διαφύγει στην Τριπολιτσά, καθώς η Καλαμάτα είναι ολόγυρα αποκλεισμένη και αποφασίζει να αντιτάξει άμυνα με τους Τούρκους της πόλης. Όταν το πρωί της 23ης Μαρτίου 1821 οι επαναστάτες εισέρχονται στην Καλαμάτα, ο Ηλίας Μαυρομιχάλης ζητά από τον Αρναούτογλου να παραδοθεί, τονίζοντάς του το μάταιο της προσπάθειάς του.
Πράγματι, ο αγάς παραδίδει στους επαναστάτες με πρωτόκολλο την πόλη και τον τουρκικό οπλισμό. Το μεσημέρι, μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων και μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, οι ιερείς ευλογούν τις σημαίες και ορκίζουν τους αγωνιστές.
Επακολούθησε σύσκεψη των οπλαρχηγών, που αποφάσισαν τη δημιουργία μιας επαναστατικής επιτροπής, την οποία ονόμασαν «Μεσσηνιακή Γερουσία», για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα. Η ηγεσία της ανατέθηκε στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, που έφερε τον τίτλο Αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού. Την ίδια μέρα, η «Μεσσηνιακή Γερουσία», με Προκήρυξή της προς την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, γνωστοποιεί ότι οι έλληνες ξεσηκώθηκαν για την ελευθερία τους.
© SanSimera.gr
1) Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Ραμοβούνι, Μεσσηνία, 3 Απριλίου 1770 - Αθήνα, 4 Φεβρουαρίου 1843)
2) Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος (κατά κόσμον Γεώργιος) Δικαίος Φλέσσας ή Παπαφλέσσας (Πολιανή Μεσσηνίας, 1788 – Μανιάκι Μεσσηνίας, 20 Μαΐου 1825)
3) Πέτρος Μαυρομιχάλης ή Πετρόμπεης ) (Αρεόπολη [τότε Τσίμοβα) Μάνης, 1765 - Αθήνα, 17 Ιανουαρίου 1848)
4) Χρήστος «Αναγνώστης» Παπαγεωργίου Κορομηλάς ή Αναγνωσταράς (Πολιανή Μεσσηνίας, 1760 - Σφακτηρία Μεσσηνίας, 8 Μαΐου 1825)
5) Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταρἀς (Νέδουσα [ Τὀτε Μεγάλη Αναστάσοβα] Μεσσηνίας, 1782 - Πειραιάς, 25 Σεπτεμβρίου 1849)
6) Μήτρος Πέτροβας ή Μητροπέτροβας ( Μέλπεια [τότε Γαράντζα] Μεσσηνίας 1745 - 12 Μαρτίου 1838)
7) Αντώνης Μαυρομιχάλης ή Πιερράκος , υιός του Πέτρου ( Μάνη 1792 - Καλαμάτα 1873)
8) Ηλίας Μαυρομιχάλης ή Μπεζαντές-Ηλίας, αδερφός του προηγούμενου ( Μάνη 1795 - Στύρα Ευβοίας 1822)
9) Ιωάννης Μαυρομιχάλης ή Κατσής, αδερφός του Πέτρου (;-1836)
10) Παναγιώτης Μούρτζινος ή Τρουπάκης (1761- Καλαμάτα 1822)
11) Διονύσιος Μούρτζινος ή Τρουπάκης (;-1830)
12) Γεώργιος Καπετανάκης (Αβία Δυτικής Μάνης ;-1821)
13) Χριστόδουλος Καπετανάκης, γιος του προηγούμενου Το 1869 εξέδωσε το ποίημα «Η Βαρύτονος Σαμβύκη»
14) Αθανασούλης Κουμουνδουράκης (Αβία Δυτικής Μάνης)
15) Γαλάνης Κουμουνδουράκης, αδερφός του προηγούμενου
16) Πανάγος Κυβέλος (Μάνη)
17)Γεώργιος Βασιλάκης (Αλαγονία [τότε Σίτσοβα] Μεσσηνίας (;-1828)
18) Παναγιώτης Βασιλάκης αδερφός του προηγούμενου (;-1828)
19) Γιαννάκης Στρούμπος (Αλαγονία [τότε Σίτσοβα] Μεσσηνίας)
20) Θεόφιλος Μασουρίδης (Αλαγονία [τότε Σίτσοβα] Μεσσηνίας)
21) Παναγιώτης Κεφάλας (Δυρράχι Αρκαδίας- Μανιάκι Μεσσηνίας 1825)
22) Δημητράκης Παπατσώνης Δημήτριος Παπατσώνης ( Εύα [τότε Ναζήρι] Μεσσηνίας περ. 1798 - 24 Ιουνίου 1825)
23) Αναστάσιος Περρωτής (Σπερχογεία [ τότε Κουρτσαούσι] Μεσσηνίας)
24) Μητροπολίτης Χρύσανθος (κατά κόσμον Γεώργιος) Παγωνόπουλος ή Παγώνης (Μεγάλη Μαντίνεια Αβίας 1769- Τριπολιτσά 1821)
25) Αθανάσιος Δαγρές (Αμφιθέα [τότε Βρωμόβρυση] Μεσσηνίας ; - Τριπολιτσά 1821)
26)Παπα-Πολυζώης Κουτουμάνος (Αλαγονία [τότε Σίτσοβα] Μεσσηνίας)
27) Τούρτας ή Παπα-Τούρτας (Δυρράχιο Αρκαδίας)
«Προειδοποίησις εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς»
Η "Προειδοποίησις" της Μεσσηνιακής Γερουσίας ήταν ιστορικά το πρώτο πολιτικό αλλά και διπλωματικό έγγραφο των επαναστατημένων Ελλήνων προς τις Μεγάλες Δυνάμεις. Το κείμενο του παραπάνω ιστορικού εγγράφου έχει ως ακολούθως (κατά ιδία ορθογραφία), εκ του πρωτοτύπου που σώζεται στα αρχεία του Foreign Office (βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών).
«Προειδοποίησις εις τας ευρωπαϊκάς αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου
των σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής συγκλήτου
.
των σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής συγκλήτου
.
Ο ανυπόφορος ζυγός της οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς πελοποννησίους γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς. εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίθφησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας. αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν της βδελυράς τυραννίας. οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ελευθερίαν. η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν του βαρβάρου τυράνου, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της ελευθερίας. εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαϊκών γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας. να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον ελληνικόν γένος μας. δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας».
1821 Μαρτίου 23, εν Καλαμάτα. Εκ του σπαρτιατικού στρατοπέδου
Πέτρος Μαυρομιχάλης, αρχιστράτηγος σπαρτιατικού και μεσσηνιακού στρατού
Σημ: Παρόμοια προκήρυξη στάλθηκε περίπου δύο μήνες αργότερα και στις ΗΠΑ δια μέσου του Αδαμάντιου Κοραή, και άλλη στους Έλληνες του Λιβόρνο.
Βιβλιογραφία:
Ηλίας Ε. Μπιτσάνης, Μαθήματα Ιστορίας στους δρόμους και τις πλατείες της Καλαμάτας. Καλαμάτα: Γραφικές Τέχνες ΛΕΒΕΝΤΗ 2007.
http://representatives1821.gr/topikes-sineleuseis-organa/messiniaki-sigklitos/
https://eleftheriaonline.gr/photo-video/item/44471-messiniaki-gerousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου