ποίηση νοσταλγία του νεκρού ουρανού μου
του απαρνημένου μου έρωτα
πόθε φιλέρημε
άστρο της μακρυνής νιότης μου
που όλο ματώνεις
άνεμε που με συνδαυλίζεις
τα μεσάνυχτα
φλόγα στο παραγώνι μου
όταν ουρλιάζει στ’ άγριο φαράγγι
η καταιγίδα
και τρίζει η πόρτα της μικρής καρδιάς μου
καθώς τη σπρώχνει η άβυσσος
να την ανοίξει
από την ποιητική συλλογή: Όταν δολοφονήσανε τον ήλιο μας
Πηγή: https://www.bibliotheque.gr/article/7178
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου