Δέν ἀγοράζω πιά πακέτο.
Χύμα τά τσιγάρα μισοαδειάζουν σπᾶνε
βγάζω νά καπνίσω
καί βλέπω ἕξι δάχτυλα
τσαλακωμένα.
Πάλι καλά, γιατί ἔρχται μιά ὥρα
πού ἀναγκάζεσαι νά ψάξεις ὅλες σου
τίς τζέπες
νά τίς γυρίσεις ὅλες
τά μέσα ὄξω
γιά νά στρίψεις σέ χαρτί ἐφημερίδας
ἕνα μισαδάκι
μέ τρίμματα καπνοῦ
ξεραμένα ψίχουλα
καί χνούδι τσόχας
ἔρχεται πάντοτε μιά ὥρα
πού εἶσαι ἕτοιμος νά μείνεις
μέ γυρισμένη
τά μέσα ὅξω
τήν κάθε σου ἐλπίδα
γιατί ἀπ᾿ ἄλλον
ὄχι
δέν καταδέχτηκες ποτέ σου νά ζητήσεις.
Ἀρης Ἀλεξάνδρου, «Ποιήματα (1941-1971), Κείμενα, Ἀθήνα 1972, σ. 40. [Τό σημερινό ποίημα, ὅπως καί τό χτεσινό, ἀνήκει στήν ἑνότητα «Ἀνεπίδοτα γράμματα», τῆς συλλογῆς «Ἄγονος γραμμή» ὅταν ὁ ποιητής ἦταν ἐξορία.]
Χύμα τά τσιγάρα μισοαδειάζουν σπᾶνε
βγάζω νά καπνίσω
καί βλέπω ἕξι δάχτυλα
τσαλακωμένα.
Πάλι καλά, γιατί ἔρχται μιά ὥρα
πού ἀναγκάζεσαι νά ψάξεις ὅλες σου
τίς τζέπες
νά τίς γυρίσεις ὅλες
τά μέσα ὄξω
γιά νά στρίψεις σέ χαρτί ἐφημερίδας
ἕνα μισαδάκι
μέ τρίμματα καπνοῦ
ξεραμένα ψίχουλα
καί χνούδι τσόχας
ἔρχεται πάντοτε μιά ὥρα
πού εἶσαι ἕτοιμος νά μείνεις
μέ γυρισμένη
τά μέσα ὅξω
τήν κάθε σου ἐλπίδα
γιατί ἀπ᾿ ἄλλον
ὄχι
δέν καταδέχτηκες ποτέ σου νά ζητήσεις.
Ἀρης Ἀλεξάνδρου, «Ποιήματα (1941-1971), Κείμενα, Ἀθήνα 1972, σ. 40. [Τό σημερινό ποίημα, ὅπως καί τό χτεσινό, ἀνήκει στήν ἑνότητα «Ἀνεπίδοτα γράμματα», τῆς συλλογῆς «Ἄγονος γραμμή» ὅταν ὁ ποιητής ἦταν ἐξορία.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου