Χρίστος Ρουμελιωτάκης- Δύο ποιήματα για τον Λυκούργο Λογοθέτη

Βαρούτην Χανόμεθα
Μια λεπτομέρεια από τη ζωή του Αρχηγού Λυκούργου Λογοθέτη, και μια εισήγηση του συγγραφέα περί του πρακτέου.


Κάπου βαθιά υπάρχουν στο μυαλό μου ο βίος και τα κατορθώματα
του Αρχηγού Λυκούργου Λογοθέτη,
όπως συχνά τα χρόνια εκείνα μου τα’ ανιστορούσε
ο φίλος μου Αλέξης Σ. ο εκ Σαρακηνών.
Όμως απόψε δεν θ’ αναδιφήσω τον βίο και τα κατορθώματα του- άλλωστε αυτά τα γράφει η ιστορία, θα πω μονάχα και μ’ αυτό τελειώνω
μια λεπτομέρεια που κρίνω, ότι μπορεί να ρίξει στη ζωή μας λίγο φώς.
Ολούθε, λέει, τον έζωναν οι εχθροί κι ούτε ψωμί ούτε νερό
κι οι μέρες του κι οι ώρες ίσως μετρημένες.
Εδώ ας ανοίξω μια παρένθεση να πω,
ότι στον βίο μας έρχεται κάποια μέρα
που επιβάλλεται να πάρουμε αποφάσεις κρίσιμες
και για μάς και για τους άλλους που σ’ εμάς προσβλέπουν
τότε τα λόγια τα πολλά δεν ωφελούν,
δύο λόγια μόνο ένα κίνημα της κεφαλής, αυτό ταιριάζει.
Δεν είχε η ώρα έλεος, μέτρησε τους δικούς του, τους εχθρούς,
την κακοτράχαλη άνοιξη, πήρε μολύβι και χαρτί και χάραξε (το μήνυμα)
Βαρούτην χανόμεθα
τίποτε άλλο.
Την ώρα εκείνη τον φαντάζομαι, να γράφει και να υπογράφει τη γραφή
και σαν λιοντάρι η ψυχή του να βρυχάται
Βαρούτην χανόμεθα
τίποτε άλλο.

Βαρούτην, λοιπόν, Αδελφοί, Βαρούτην και το Μέγα Έλεος.

Δ ε υ τ ε ρ ο λ ο γ ί α

Και κάτι ακόμη για να μη λυπούμαστε
όπως οι άλλοι,
που δεν έχουνε ελπίδα –
οι Έλληνες ήταν, όταν χάσανε το θάρρος τους,
αυτοί που αργότερα
τον ονομάσανε «απόβλητον
και απαράδεκτον εις την πατρίδα»
και τον εξόρισαν
όπως από παλιά το συνηθίζουν.

Ά, ναι, και ένα σκύλο και μια καρδερίνα
Και μία τίμια συμφωνία με το θάνατο.

Χρίστος Ρουμελιωτάκης

Συλλογή : « Ξένος Ειμί και άλλα ποιήματα», σελ. 11,12,13 Εκδόσεις: «τυπωθήτω/λάλον ύδωρ»