Ένα φύλλο ξερό και όλοι ξέρουν: φθινόπωρο.
Τις νύχτες τρίζουν τα παράθυρα απ΄την παγωνιά.
Ω κόσμε πράσινε, τι κραυγαλέα ξεβάφεις!
Λες και ανάμεσα στις φυλλωσιές σφυρίζει πια ο χειμώνας
Και τα πουλιά έγιναν άφαντα με μιας.
Σαν τελευταίοι καρποί έπεσαν τα τραγούδια τους στο χώμα
Και ο αέρας πια φωλιάζει στα κλαδιά.
Τώρα στα πάρκα οι γέροι χαμηλώνουν
Πιο πολύ το κεφάλι και οι ερωτευμένοι
Κι εκείνοι σιωπούν.
Δεμένες θα΄ναι οι βάρκες τώρα στο λιμάνι
Και οι κύκνοι ναρκωμένοι
Στην θολερή αχλή της ποταμιάς.
Καλοκαίρι – όνειρο εσύ δραπέτη!
Και άνοιξη – άρωμα εσύ μεθυστικό, μα μακρινό!
Ένα φύλλο ξερό βολοδέρνει στους δρόμους
Και όλοι ξέρουν: φθινόπωρο!
Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
Πηγή:https://frear.gr/?p=27529
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου